بررسی شاخص‌های اسپیرومتری، IgE و ائوزینوفیلی در مبتلایان به آسم مراجعه کننده به کلینیک خصوصی و درمانگاه بیمارستان شهید بهشتی کاشان

سابقه و هدف: نظر به اهمیت شاخص‌های اسپیرومتری در مبتلایان به آسم و برخی مشکلات اجرایی آن و وجود برخی گزارشات مبنی بر کمک‌کننده بودن مقادیر IgE و ائوزینوفیلی در برآورد وضعیت اسپیرومتری و به منظور تعیین شاخص‌های اسپیرومتری و IgE و ائوزینوفیلی سرم مبتلایان به آسم، این تحقیق روی مبتلایان به آسم مراجعه‌کننده به کلینیک خصوصی و درمانگاه بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1381 انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقیق با روش توصیفی در 154 بیمار انجام شد و از تمامی بیماران اسپیرومتری و نمونه‌های خون جهت تعیین IgE توتال سرم و شمارش ائوزینوفیل‌ها به طور هـم‌زمان گرفته شد. بیماران از نظر درصد ائوزینوفیل به دو گروه باائوزینوفیل 5 درصد و کمتر از آن و بیشتر از 5 درصد و نیز از نظر IgE به دو گروه IgE U/ml 150 و کمتر از آن و IgE بیشتر از U/ml 150 تقسیم شدند. مقادیر هر یک از شاخص‌های اسپیرومتری تعیین و میزان تفاوت آنها در گروه های مختلف با آماره T-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته‌ها: تحقیق روی 154 بیمار شامل 76 مرد و 78 زن با میانگین سنی 8/16 ± 6/34 سال انجام گرفت. بین شاخص‌های اسپیرومتری با وضعیت IgE سرم ارتباط معنی‌داری وجود نداشت ( NS ). میزان درصد FEV1 در کسانی که ائوزینوفـیلی 5 درصد و کمـتر داشتند 6/21 ± 8/73 و در کسانی که ائوزینوفـیلی بیشتر از 5 درصد داشتند 4/19 ± 9/62 بود (01/0 p< ). میزان اختلاف در سایر شاخص‌های اسپرومتری با وضعیت ائوزینوفیلی معنی‌دار نبود ( NS ). میزان شاخص ( l/s ) FEF 25-75% در دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت ( NS ) به تعبیر دیگر رابطه معکوسی بین شاخص‌های اسپیرومتری غیر از ( l/s ) FEF با میزان ائوزینوفیلی وجود داشت. نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: در بیماران مبتلا به آسم در سنین میانسالی، شاخص‌های اسپیرومتری رابطه‌ای با وضعیت IgE بیمار ندارد. رابطه‌ای معکوس بین شاخص‌های اسپیرومتری غیر از ( l/S ) FEF وجود دارد. انجام تحقیقات بیشتر در موضوع فوق به ویژه با طراحی تشخیصی را پیشنهاد می‌نماییم.